Uchwałą Sądu Najwyższego z dnia 19 października 2017 r. Sąd Najwyższy odpowiedział na przedstawione zagadnienie prawne dotyczące kwestii związania sądu żądaniem stwierdzenia zasiedzenia na rzecz tylko jednego z małżonków w sytuacji, gdy oboje małżonkowie byli posiadaczami nieruchomości i okres ewentualnego zasiedzenia upłynąłby w czasie trwania wspólności ustawowej małżeńskiej.
SN orzekł, że stwierdzenie zasiedzenia własności nieruchomości może nastąpić tylko na rzecz osoby wskazanej przez wnioskodawcę lub innego uczestnika postępowania także wtedy, gdy z ich twierdzeń oraz ustaleń sądu wynika, że na skutek zasiedzenia nieruchomość weszła do majątku wspólnego wnioskodawcy oraz jego małżonka, którego wniosek nie dotyczył. W takiej sytuacji sąd powinien jednak zwrócić uwagę uczestników na ewentualną potrzebę zmiany wniosku.
Zdaniem Sądu w przypadku nie powołania we wniosku wszystkich zasiadujących nieruchomość osób wnioskodawca winien dokonać modyfikacji wniosku o zasiedzenie tak, aby obejmował on również inne osoby uprawnione do zasiedzenia. Podstawę do takiej zmiany stanowi art. 321 § 1 kpc zgodnie z którym: ,,sąd nie może wyrokować co do przedmiotu, który nie był objęty żądaniem, ani zasądzać ponad żądanie”.
